Een autopoetser werkt op basis van een jaarcontract en een 40-urige werkweek. Meer en minder gewerkte uren worden wekelijks verrekend met het vakantieverlofsaldo. Er ontstaat een negatief saldo van 15 dagen.
Teveel opgenomen vakantieverlof?Twee weken voor einde contract deelt de werkgever mee dat het contract niet wordt verlengd. Hij houdt het negatieve verlofsaldo in op de eindafrekening. Het woord is aan de rechter
De autopoetser heeft niet altijd het overeengekomen aantal uren per week gewerkt. Via het tijdregistratiesysteem was voor beide partijen per dag zichtbaar of minder dan het overeengekomen aantal uur werd gewerkt. Indien dit geen gevolg was van ziekteverlof of van zorgverlof werd de autopoetser geacht dit op een ander moment in te halen.
Volgens de rechter kan een eventueel tekort aan uren niet eenzijdig door de werkgever worden aangemerkt als opgenomen verlof.
Een werknemer die de mogelijkheid krijgt minder te werken mits dit wordt ingehaald, ‘verdient’ het doorbetaalde volledige salaris slechts als het werk ook wordt ingehaald. Indien de werknemer daartoe in staat wordt gesteld maar dit niet doet, zal het loon in zoverre als onverschuldigd betaald kunnen worden aangemerkt. Op de werkgever rust, zeker gelet op de bepaalde tijd van de arbeidsovereenkomst, de zorgplicht te voorkomen dat het inhalen van de niet gewerkte uren feitelijk onmogelijk wordt.
Bevoegdheid tot verrekening negatief verlofsaldo met de eindafrekening?
Volgens de rechter moest de werkgever er, juist met het oog op de bepaalde duur van het dienstverband en mede gelet op zijn bekendheid met de afhankelijkheid van de autopoetser van het salaris erop toezien dat ieder jaar geen te groot negatief verlofsaldo zou ontstaan.
Ook als ervan wordt uitgegaan dat dit in de loop van een volgend jaar kan worden hersteld door onbetaald extra uren te werken (het ‘tijd-voor-tijd’ systeem) mag dat negatieve saldo niet zo groot worden, dat dit niet meer tijdens het dienstverband kan worden ingehaald met het gevolg dat een (te) groot bedrag met het salaris zal moeten worden verrekend.
Uiteraard is de werknemer ook zelf daarvoor verantwoordelijk. In een werksituatie waarin een werknemer te gemakkelijk te weinig uren kan werken en waarin prikkels ontbreken om te voorkomen dat er te grote achterstanden ontstaan (bijvoorbeeld door periodiek de stand van zaken op te nemen en verder oplopen van het tekort niet toe te staan), raakt dit echter toch de eerste verantwoordelijkheid van de werkgever. Het systeem dat de werkgever hanteert, is teveel gebaseerd op de gedachte dat niet gewerkte uren wel kunnen worden ingehaald, welke mogelijkheid nu eenmaal begrensd is.
Gelet op de datum waarop de werkgever kenbaar heeft gemaakt dat de arbeidsovereenkomst niet zou worden verlengd, was het voor de werknemer op dat moment ook redelijkerwijs niet meer mogelijk om een negatief verlofsaldo van bijna vijftien werkdagen tijdens het dienstverband in te halen door extra te werken. Het lag op de weg van de werkgever om hiervoor een reële gelegenheid te geven.
Negatief verlofsaldo voor rekening van werkgever
Dat de autopoetser de teveel opgenomen vakantie-uren uiteindelijk niet meer heeft gewerkt, dient voor rekening van de werkgever te blijven. Dit betekent dat hij geen verlofuren met de eindafrekening had mogen verrekenen.
Let op: Deze uitspraak is belangrijk als u met tijdelijke contracten werkt. Een negatief verlofsaldo kunt u als werkgever bij het aflopen van een tijdelijk contract niet altijd verrekenen met de laatste salarisbetaling. In deze zaak speelde overigens niet de vergoeding wegens te late aanzegging. Die had de werkgever wel netjes betaald.
Bron: Redactie Accountantsportal
