Woensdag ervoor lag Harderwijk nog op het randje van ANWB-code ROOD. De storm Poly was de zwaarste in de zomer ooit. Bomen ontworteld, dakpannen eraf en een chaos in het weg- en railverkeer. Zou het Harderwijks Mannenkoor op donderdag 6 juli kunnen optreden?
De koorleden openden de avond om 8 uur op het Blokhuis, een idyllisch plekje in Harderwijk. Alle mannen strak in het overhemd in wel tien kleuren wit, idem dito hun spijkerbroek maar dan in het blauw. Op de borst het logo van hun 100 jarig jubileum dit jaar. De monumentale huizen en de Vanghetoren op de achtergrond brachten het gevoel van 1923 terug.Het weer veranderde gelukkig snel, de zon brak zelfs door. Het koor vervulde planmatig zijn oefensessie op twee oude oefenplaatsen uit 1923, net zoals toen in de buitenlucht. Het werd een feest
Voorzitter Jan ter Steeg sprak de ruim zeker 150 aanwezige luisteraars toe en dankte de plaatselijke bewoners die hun auto speciaal voor dit optreden ergens anders hadden geparkeerd. Jimco Zijlstra, tevens pianist op het keyboard, dirigeerde het koor door de zes muziekstukken heen. Elk lied kwam uit een repertoire-deel van het koor zoals volks, modern, religieus, opera, operette etc. Er was nog een instrument toegevoerd – een cajon – waarop bassist Marco Besselsen begeleidend tromgeroffel op maat liet horen. De Elvis Presley medley ging over zijn huwelijkse leven. Met name “My Boy”, eigenlijk geschreven over zijn dochter Lisa Marie die begin dit jaar aan een hartstilstand overleed, kreeg ook bij het publiek een herkenning. Dat deed ook “Bella Ciao”, het wereldberoemde Italiaanse verzetslied dat nu in de Oekraïense taal gezongen wordt in de loopgraven tegen de Russen. Het middenstuk van “Bella Ciao” kwam driemaal terug met telkens andere solisten die zingend een komische act opvoerden. Het werd super gezellig, zo ook bij de Zuid-Afrikaanse hymne “Siyahamba” (wij marcheren) en de meezinger “In het kleine café aan de haven” als slotstuk.
Na afloop vertrok het koor onder luid applaus lopend naar de Vischmarkt. Voor een enkeling was er plaats in de taxibus, gearrangeerd voor het vervoer van het keyboard. Je kon ook mee rijden in de riksja van bassist Kees Kelderman, een hobby van hem voor een dag per week. Bij de Vischpoort werd het alsmaar drukker. Om 9 uur was daar een kleine 300 toeschouwers op de been. Het Blokhuis-gebeuren herhaalde zich hier in dezelfde volgorde, bij de zangers met nog meer enthousiasme. Het koor maakte er een dansend en swingend optreden van.
Het publiek genoot herkenbaar van deze nieuwe kooruitstraling . Een aantal dames van koorleden serveerde hapjes met vis. Palingrokerij Dries van den Berg had 40 kg paling ter beschikking gesteld. “Hoort bij een koor dat 100 jaar oud is”, aldus Peter van de gelijknamige rokerij en viswinkel.
De restaurants aan de Vischmarkt – Ratatouille, Basiliek, ’t Nonnetje en Bistro Vischmarkt 49 – hadden er ieder hun eigen palinghapjes van getoverd. Deze ware traktatie vond gretig aftrek in de kelen van de toeschouwers. Een dankwoord is hier zeker op zijn plaats. Na afloop van deze tweede sessie namen de koorleden nog een afzakkertje bij “Cozy Harbour” op de Boulevard. Het is voor hen ook zomervakantie tot 23 augustus a.s. Ze komen in de herfst weer bij u allen in de binnenstad terug met wat nu nog één groot geheim is.
