Wegrennen (column)

Ook ik heb mijn hele leven onder de loep genomen na de uitzending van BOOS. Dingen die ik al lang vergeten was, kwamen weer boven. Hoe ik als zestienjarige meermaals op de mond gekust werd door een veertigjarige 'huisvriend' toen hij me thuis bracht na het oppassen op zijn dochter. 

Hoe hij zijn handen om mijn middel legde bij wijze van begroeting. In een sportcafé vol kennissen

Omdat het zo openlijk gebeurde, dacht ik dat het dan het licht wel kon verdragen. Ik dacht dat het bij het vrouw worden hoorde. Dat mannen je anders gingen bekijken, anders gingen behandelen. Dat je, als je niet wilde dat er op je gejaagd werd, maar weg moest rennen.

Ik weet nog hoe ik ooit door een ict-medewerker op het hbo gecomplimenteerd werd met mijn decolleté. Ik heb het shirt nooit meer gedragen. Dat ik op mijn 19e door de, twee keer zo oude, baas van de kroeg waar ik werkte werd meegevraagd naar de sauna. Dat hij me appte of ik dat ene rokje weer aan wilde doen. Dat er in de discotheek steeds ongevraagd een onderlijf tegen je achterste aan werd geduwd. En het ontzettend dubbele van dit alles is dat je het idee had dat je niet 'in de markt lag' als het niet gebeurde. Dat je je ergens nog gevleid voelde ook. Of moest voelen.

Mijn relatie met de andere sekse was hierdoor altijd gekleurd. Voor mannen moest je oppassen, er was altijd een agenda. Een drift, een nood. Nog steeds ben ik heel voorzichtig. Het mislukte huwelijk heeft me zo mogelijk nog voorzichtiger gemaakt. Ik heb wel mannelijke vrienden, maar het duurde lang voordat ik overtuigd was van het platonische karakter er van. Ik ben op mijn hoede. Bang om een verkeerde indruk te wekken. Om iets op te roepen of wakker te maken in dat oeroude jachtinstinct. En dat slaat natuurlijk nergens op. Want waar is hun verantwoordelijkheid in dit alles?

Ik heb twee zonen. Wat ik ze vooral mee wil geven, is dat ze voor alle vrouwen die ze na mij leren kennen, hetzelfde respect moeten hebben als voor mij, hun moeder. Dat ze het beste gevoel dat ze een vrouw ooit kunnen geven, het gevoel van veiligheid is.

Petronella